در این ره مهتابی آرامم, آرام
آرامم می سازد این نوری که نه می تابد
ونه خاموش می شود
آرامم می سازد درخشش ستاره ها در دل شب
این رنگ شب را دوست دارم
این ستاره هایی که روشن تر از همیشه
در آسمانی همچو آسمان کویر
می تابند را دوست دارم
کویر وآسمان را دوست دارم
کویر رادوست دارم
چرا که سکوتش هزاران حرف دارد
آسمان را دوست دارم
چرا که همیشه آبی است
و گاه تیره می شود وابری
دوستش دارم چون آرامم می سازد
آسمان است وآبی هایش
کویر و آسمان در کنار یکدیگر زیبایند
گویی آسمان به زمین می رسد
نقطه ی اصابت آسمان وزمین
و به اوج رسیدن آسمان و کویر
آسمانی مملوء از مهربانی
و بارش ستارگان در آسمان کویر...
کاش می فهمیدند آنان که باید...
"کارگر"